توضیحات کتاب:
سلامت بهداشت و روان در ورزش
بهداشت رواني در درونِ مفهوم كلي بهداشت قرار دارد. بهداشت يعني توانايي كامل براي ايفاي نقشهاي رواني و جسمي. بهداشت به معناي نبود بيماري يا عقب ماندگي نيست. انجمن بهداشت رواني كانادا در يك ديد جامع بهداشت رواني را در سه قسمت نگرشهاي مربوط به خود، نگرشهاي مربوط به ديگران و نگرشهاي مربوط به زندگي تعريف ميكند. از نظر اين انجمن، بهداشت رواني يعني توانايي سازگاري با ديدگاههاي خود، ديگران و رويارويي با مشكلات روزمره زندگي. بهداشت رواني افراد متاثر از عوامل متعددي است. از ضروريترين نيازهاي بشر كه جزء شرطهاي اصلي بهداشت رواني به شمار ميرود، آرامش خاطر، احساس امنيت، شادابي و نشاط است و ورزش يكي از راههاي دستيابي به اين امر مهم ميباشد. ورزش و فعاليتهاي جسماني نقش قاطع و موثري بر بهداشت رواني دارد. تحقيقات بسياري نشان داده است كه ورزش علاوه بر اينكه ابزار ارزشمندي براي حفظ سلامت جسماني است، رابطه نزديكي با سلامت رواني و بويژه پيشگيري از بروز ناهنجاريهاي رواني نيز دارد. ورزش از اضطراب و افسردگي ميكاهد و اعتماد به نفس را افزايش ميدهد. به طور كلي كساني كه فعاليتهاي جسمي و تمرينات ورزشي را انجام ميدهند داراي هوش بيشتر، خستگي كمتر، نظم و انگيزه، اعتماد به نفس و بازدهي بيشتر ميباشند. ورزش بويژه در سنين كودكي و نوجواني مفر سالمي براي آزاد كردن انرژيهاي اندوخته شده است و اين خود بسيار لذتبخش و آرامشدهنده است. شركت در فعاليتهاي ورزشي به اجتماعي شدن، كسب مهارت، كفايت و همچنين دوستيابي و ارتباط سالم با همسالان كمك ميكند. تحقيقات نشان ميدهد كه ورزش بر عملكردهاي شناختي و هوش تاثير مثبت دارد.